Q: کارمزد یا هزینه شبکه چیست؟

همانطور که قبلاً هم گفتیم، گاهی اوقات صرافی ها یا پلتفرم های معاملاتی، هزینه های شبکه را پوشش میدهند. اما هرگاه که رمز ارزی را به کیف پول، پروتکل دیفای یا صرافی غیرمتمرکز ارسال کنید (هرجایی که مدیریت متمرکز در تراکنش شما دخیل نباشد)، بهاحتمالزیاد با هزینه شبکه مواجه خواهید شد و همچنین هزینه دیگری که هزینه تراکنش نام دارد. این مسئله ممکن است باعث سردرگمی شما شود. با یک مثال این مورد را برای شما توضیح خواهیم داد. دو برنامه مشهور کیف پولهای دیجیتالی خودگردان، متامسک (metamask) و اگزودوس (exodus) نام دارند. یکی از آنها هزینه اتریوم را با نام هزینه شبکه یاد میکند و دیگری (متامسک) به همان هزینه، هزینه تراکنش میگوید.

Q: چرا کارمزد یا هزینه های شبکه وجود دارند؟

میدانیم که پرداخت این هزینه ها برای همه ناراحتکننده است و هیچکس میلی به پرداخت آنها ندارد؛ اما کسی هم حاضر به مجانی کار کردن نیست. هزینههای ما بهمنظور به دست آوردن خدماتی است که زندگیمان را بهتر میکند. ما برای استفاده از اینترنت هزینه پرداخت میکنیم، همچنین برای غذا و سرپناه و پوشاک و دیگر موارد. پس برای استفاده از رمز ارز ها هم باید همین قانون را بپذیریم. تقریباً هر تراکنشی که در بلاکچین ها ثبت میشود، هزینه شبکه در بر خواهد داشت. فرقی هم نمیکند که از بلاکچین شبکه اتریوم، بیتکوین، ریپل، کاردانو، سولانا، پولکادات یا هر شبکه دیگری استفاده کند. تعداد کمی از شبکه های بلاکچین هم هستند که هزینه تراکنششان رایگان است که در ادامه به آنها میپردازیم. بهطورکلی باید هزینههای شبکه یا همان گس را بخش جداییناپذیری از جهان کریپتو دانست. البته قطعاً کاربران این پرداخت هزینه را به پرداخت هزینه های بانکی ترجیح میدهند. پرداخت هزینه های کریپتویی همیشه هم بد نیست، زیرا افرادی هستند که به خاطر فعالیتشان در شبکه بهعنوان استخراجکننده، تائید کننده و نود (NODE) دستمزد دریافت میکنند تا دستگاههای خود را برای پروتکل تائید تراکنشها و ایمن نگهداشتن شبکه، روشن نگه دارند.

Q: کارمزدها یا هزینه های شبکه کجا میروند؟

وقتیکه شما رمز ارزی را به کیف پول یا صرافی ارسال میکنید، در داراییهایی که با مدل اثبات کار (PROOF OF WORK) مثل بیتکوین فعالیت میکنند، تراکنش ها در شبکه یا بلاکچین توسط یک ماینر انجام میشود. از بحثهای فنی پشت این فرآیند که بگذریم، ماینرها درواقع توان محاسباتی دستگاه خود را در اختیار شبکه میگذارد تا الگوریتمهای پیچیده را برای تأیید تمام تراکنشهای شبکه حل کند و از تراکنشهای جعلی یا حملههای DOUBLE SPEND جلوگیری کند. وقتی یک نفر بیتکوینی را ارسال میکند، تراکنش ایمن و رمزنگاریشدهای ایجاد میشود که از طریق اینترنت به شبکه بیتکوین مخابره میشود و پسازآن به دست ماینرهای بیتکوین میرسد. بعد آنها هر تعداد تراکنشی را که ممکن باشد در یک بلوک جای میدهند و پردازشگرهای خود را به کار میگیرند تا فرآیند ریاضیاتی برای تولید بلوک را انجام میدهند و آن بلوک تازه را به زنجیره بلوکهای قبلی اضافه میکند و بلاکچین را بسازند.

Question 1

کارمزد یا هزینه شبکه چیست؟

Accepted Answer

همان‌طور که قبلاً هم گفتیم، گاهی اوقات صرافی ها یا پلتفرم های معاملاتی، هزینه های شبکه را پوشش می‌دهند.

اما هرگاه که رمز ارزی را به کیف پول، پروتکل دیفای یا صرافی غیرمتمرکز ارسال کنید (هرجایی که مدیریت متمرکز در تراکنش شما دخیل نباشد)، به‌احتمال‌زیاد با هزینه شبکه مواجه خواهید شد و همچنین هزینه دیگری که هزینه تراکنش نام دارد.

این مسئله ممکن است باعث سردرگمی شما شود.

با یک مثال این مورد را برای شما توضیح خواهیم داد. دو برنامه مشهور کیف پول‌های دیجیتالی خودگردان، متامسک (metamask) و اگزودوس (exodus) نام دارند. یکی از آن‌ها هزینه اتریوم را با نام هزینه شبکه یاد می‌کند و دیگری (متامسک) به همان هزینه، هزینه تراکنش می‌گوید.

Question 2

چرا کارمزد یا هزینه های شبکه وجود دارند؟

Accepted Answer

می‌دانیم که پرداخت این هزینه ها برای همه ناراحت‌کننده است و هیچ‌کس میلی به پرداخت آن‌ها ندارد؛ اما کسی هم حاضر به مجانی کار کردن نیست.

هزینه‌های ما به‌منظور به دست آوردن خدماتی است که زندگی‌مان را بهتر می‌کند. ما برای استفاده از اینترنت هزینه پرداخت می‌کنیم، همچنین برای غذا و سرپناه و پوشاک و دیگر موارد.

پس برای استفاده از رمز ارز ها هم باید همین قانون را بپذیریم. تقریباً هر تراکنشی که در بلاکچین ها ثبت می‌شود، هزینه شبکه در بر خواهد داشت. فرقی هم نمی‌کند که از بلاکچین شبکه اتریوم، بیتکوین، ریپل، کاردانو، سولانا، پولکادات یا هر شبکه دیگری استفاده کند.

 تعداد کمی از شبکه های بلاکچین هم هستند که هزینه تراکنششان رایگان است که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم. به‌طورکلی باید هزینه‌های شبکه یا همان گس را بخش جدایی‌ناپذیری از جهان کریپتو دانست. البته قطعاً کاربران این پرداخت هزینه را به پرداخت هزینه های بانکی ترجیح می‌دهند.

 پرداخت هزینه های کریپتویی همیشه هم بد نیست، زیرا افرادی هستند که به خاطر فعالیتشان در شبکه به‌عنوان استخراج‌کننده، تائید کننده و نود (NODE) دستمزد دریافت می‌کنند تا دستگاه‌های خود را برای پروتکل تائید تراکنش‌ها و ایمن نگه‌داشتن شبکه، روشن نگه دارند.

Question 3

کارمزدها یا هزینه های شبکه کجا می‌روند؟

Accepted Answer

وقتی‌که شما رمز ارزی را به کیف پول یا صرافی ارسال می‌کنید، در دارایی‌هایی که با مدل اثبات کار (PROOF OF WORK) مثل بیتکوین فعالیت می‌کنند، تراکنش ها در شبکه یا بلاکچین توسط یک ماینر انجام می‌شود.

از بحث‌های فنی پشت این فرآیند که بگذریم، ماینرها درواقع توان محاسباتی دستگاه خود را در اختیار شبکه می‌گذارد تا الگوریتم‌های پیچیده را برای تأیید تمام تراکنش‌های شبکه حل کند و از تراکنش‌های جعلی یا حمله‌های DOUBLE SPEND جلوگیری کند.

 وقتی یک نفر بیتکوینی را ارسال می‌کند، تراکنش ایمن و رمزنگاری‌شده‌ای ایجاد می‌شود که از طریق اینترنت به شبکه بیتکوین مخابره می‌شود و پس‌ازآن به دست ماینرهای بیتکوین می‌رسد.

بعد آن‌ها هر تعداد تراکنشی را که ممکن باشد در یک بلوک جای می‌دهند و پردازشگرهای خود را به کار می‌گیرند تا فرآیند ریاضیاتی برای تولید بلوک را انجام می‌دهند و آن بلوک تازه را به زنجیره بلوک‌های قبلی اضافه می‌کند و بلاکچین را بسازند.

هزینه فی بلاکچین

کارمزد شبکه بلاکچین ارز دیجیتال